„უპირველეს ყოვლისა, უფალია ჩვენი მფარველი, ჩვენი შემოქმედი და სიბრძნის მომცემი
და
„როგორც უფალი, სამშობლო ერთია ქვეყანაზედა!“ თუ სამშობლოს სჭირდება, ადამიანმა
უნდა გაწიროს თავი!“
სახელითა მამისათა და ძისათა და წმიდისა სულისათა!
ქრისტე აღდგა!
დღეს არის განსაკუთრებული დღე - ჩვენ აღვასრულებთ უდიდეს საიდუმლოს აღსარებისა. წმინდა მამები ამბობენ, - აღსარების საიდუმლო რომ არ ყოფილიყო, ვერც ერთი ადამიანი ვერ ცხონდებოდაო, - „არა არს კაცი, რომელი ცხონდეს და არა სცოდოს“. არ არსებობს უცოდველი ადამიანი, მაგრამ ადამიანი უნდა ხედავდეს თავის სულიერ მდგომარეობას, იმეცნებდეს საკუთარ თავს, იცოდეს თავისი შესაძლებლობები და ნაკლი.
წმინდა ეფრემ ასური ამბობს: „ჰე უფალო, მომანიჭე მე განცდაი თვისთა ცოდვათა და არა განკითხვად ძმისა ჩემისა“. რატომღაც ადამიანი უფრო ადვილად ხედავს სხვის ცოდვებსა და ნაკლს, ვიდრე საკუთარს. წმინდა მამები ამბობენ, რომ ადამიანს, რომელიც ვერ ხედავს თავის ცოდვას, მას სინდისი აქვს დამწვარი.
ზოგჯერ ადამიანს სიკეთეს ვუკეთებთ, ის კი ბოროტებით გვიხდის. როდესაც ვინმეს ვაწყენინებთ, - ძალიან ძნელია, მისვლა და თქმა: „მაპატიე“. თითქოს ადამიანში ორი არსებაა: ერთი გეუბნება, ითხოვე პატიება, აღიარე შენი ცოდვები, მეორე კი არ გიშვებს.
აღსარება არის უდიდესი ძალა, რომელიც მოგვანიჭა უფალმა. და აი, დღეს ჩვენ ვაღიარებთ ჩვენს ცოდვებს. მე წაგიკითხავთ ცოდვების ნუსხას და თქვენ, თუ იცნობთ თქვენს ცოდვას, თქვით: ცოდვილი ვარ.
ჩვენ უნდა ვისწავლოთ გარჩევა კეთილისა და ბოროტისა, თეთრისა და შავისა და ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ იმისათვის, რომ სიკეთე მოვუტანოთ ჩვენს სამშობლოს, ჩვენს ეკლესიას, ჩვენს ოჯახს და ჩვენს ხალხს.
ღმერთი მოწყალეა. არ არსებობს ისეთი ცოდვა, რომელიც აღემატება ღვთის წყალობას. ღვთის სიყვარული და ღვთის წყალობა მუდამ აღმატებულია. ჩვენ მთელი გულით უნდა შევუნდოთ ერთმანეთს, უნდა დავინახოთ და სწორად შევაფასოთ ჩვენი მდგომარეობა. აღსარების თქმის სურვილი ჯერ კიდევ ქრისტიანობამდე ჰქონდათ ადამიანებს. ძველი ებრაელები აღიარებდნენ თავის ცოდვებს, ვაცს ან ცხვარს ხელს შეახებდნენ, ნიშნად იმისა, რომ ამ ცხოველს ეტვირთა მათი ცოდვები და უდაბნოში უშვებდნენ. წარმართები კი თავიანთ ცოდვებს ზღვასთან აღიარებდნენ და სწამდათ, რომ ზღვის ტალღებს მიჰქონდა ისინი. სურვილი განწმედისა, ცოდვებისაგან გათავისუფლებისა მუდამ იყო ადამიანში.
და აი, დღეს ჩვენ ვაღიარებთ საკუთარ ცოდვებს ღვთის წინაშე. ღმერთმა შეგვინდოს და მოგვანიჭოს მადლი. უპირველეს ყოვლისა, ჩვენ ვადიდებთ უფალს, თაყვანისვცემთ და მადლობას ვწირავთ მას.
სრულიად საქართველოს ლოცვა დღესა მას სინანულისასა
წმიდაო, წმიდაო, წმიდაო უფალო საბაოთ, შემოქმედო ცათა და ქვეყანისაო, დაუსაბამოო და დაუსრულებელო, უხილავო და მიუწვდომელო, უძლეველო სიყვარულო და სასოებაო ჩვენო, - დიდება შენდა.
ძეო ღვთისაო, უფალო იესო ქრისტე, თანაარსო და თანასწორო მამისაო, სიტყვაო მამისაგან მხოლოდშობილო, ჩვენი ხსნისათვის განკაცებულო, ჯვარცმულო, მკვდრეთით აღმდგარო და ამაღლებულო, სიმართლით განმსჯელო ჩვენო და მონანულთა შემწყნარებელო, - დიდება შენდა.
სულო წმიდაო უფალო, მამისაგან გამომავალო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, უძლურთა მკურნალო და ნაკლულევანთა აღმავსებელო, - დიდება შენდა.
ყოვლადწმიდაო სამებაო, ერთარსებაო და განუყოფელო, ერთღვთაებობით თაყვანცემულო არსთა განმრიგეო, - დიდება შენდა.
ღმერთო ძლიერო, რომელსა გაქვს ხელმწიფება ცოდვათა მიტევებისა, შეგივრდებით უხმარნი მონანი და მხევალნი შენნი, - შვილნი საქართველოისანი და გევედრებით, მოგვანიჭე განცდაი ცოდვათა ჩვენთა და არა განკითხვად ძმისა ჩვენისა, წინაშე შენსა მოვიდრეკთ მუხლთა სულისა და ხორცთა ჩვენსათა და აღვიარებთ უსჯულოებათა ჩვენთა და გთხოვთ, მოწყალებითა შენითა შეგვინდე ჩვენ და ჩვენთა წინაპართა ცოდვანი ჩვენნი.
მრევლი: უფალო შეგვიწყალენ, უფალო შეგვიწყალენ, უფალო შეგვიწყალენ.
მოგვიტევე პირველი და უმძიმესი ცოდვა ადამისა - ამპარტავნება. ქედმაღალნი ვიყავით და ვართ, ვითარცა ცარიელი თავთავნი პურისანი და მარად ვივიწყებთ სწავლებას ბრძენი სოლომონისა: „ამპარტავანთა შემუსრავს ღმერთი, ხოლო მდაბალთა მოსცემს მადლს“ (იგავნი 29.23).
მრევლი: ვცოდე, უფალო.
ღმერთო, შეგვინდე და გვაპატიე შენგან განდგომა, ტაძრებისა და მონასტრების ნგრევა, ეკლესიების შეურაცხყოფა და მის მსახურთა დევნა, მართლმადიდებლური სარწმუნოების უარყოფა, უიმედობა, ულოცველობა, აღსარებისა და ზიარების გარეშე ცხოვრება, მკითხავთა დაჯერება, ოთხშაბათ-პარასკევის და სხვა მარხვათა დარღვევა, შაბათ-კვირას და დღესასწაულზე წირვა-ლოცვაზე დაუსწრებლობა, ამაო ცხოვრებით ტკბობა.
მრევლი: შემინდე, უფალო.
გვაპატიე ღმერთო, უღირსი მსახურება ქვეყნისა, სამშობლოს ღალატი და ორგულობა, კაცთა კვლა, ძმათა სისხლის ღვრა, უზნეო ცხოვრების წესი და შვილთა არასწორი აღზრდა.
მრევლი: ვცოდე, უფალო.
ვცოდეთ, უფალო, მშობლების მიმართ უპატივცემულობით, შეურაცხყოფითა და გულგრილობით და დავივიწყეთ გაფრთხილება ესე შენი: წყეულიმც იყოს დედ-მამის შემაგინებელი. ვცოდეთ უფროსების დამცირებით, დაუფასებლობითა და განკითხვით, გარდაცვლილთათვის ლოცვის დაკლებით, მათთა ნაშრომთა და ნაღვაწთა დაუცველობითა და დაუფასებლობით, საფლავთა მოუვლელობით.
მრევლი: შემინდე, უფალო.
დიდად გცოდეთ უფალო მრუშებით, მეუღლისა და ოჯახის ღალატით, მეძავობით, ბილწებით, თვითმკვლელობაზე ფიქრით, ვცოდეთ არა წმინდა ზრახვებით, ცილისწამებით, შურით, მეგობართა მიმართ ღალატით, სიძულვილით, სიტყვის გატეხვით, შფოთით, მრისხანებით, შურისძიებით, სხვისი ქონების მიტაცებით, სიხარბით, ქურდობით, ძალადობით, კაცთმოთნეობითა და მომხვეჭელობით.
მრევლი: ვცოდე, უფალო.
შეგვინდე უფალო, ლოთობა, ნარკომანია, ბილწსიტყვაობა, მტრობა და ღვარძლი, სხვისი განკითხვა, ეგოიზმი, გემოთმოყვარება, განდიდების სურვილი, ქონების და ფულის ფლანგვა, გაჭირვებულთა დაუხმარებლობა, წყევლა, უქმმეტყველება და დაზარება.
მრევლი: შემინდე, უფალო.
ჩვენცა უფალო, შენთა მდაბალთა მსახურთა, სასულიერო პირთა საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიისა, შეგვინდე უღირსად მსახურებაი შენი. დაცემულნი აღგვადგინე, შეგვეწიე და გვაცხოვნე ჩვენ.
მრევლი: ვცოდე, უფალო.
ჰოი, უფალო, მუხლმოდრეკილნი გევედრებით ჩვენთა წინაპართა და ყოველთა ქართველთა სახელით, მკვიდრთა საქართველოისა და სამშობლოს საზღვრებს გარეთ მყოფთა ჩვენთა თანამემამულეთა სახელით და შეგთხოვთ, მოიხილე ჩვენზედა დიდითა წყალობითა შენითა და მრავლითა მოწყალებითა შენითა, აღხოცენ უსჯულოებანი ჩვენნი რათა აღსრულდეს ნათქვამი შენი: მეწამულიც რომ იყოს თქვენი ცოდვანი, თოვლივით განვასპეტაკო, ჭიაფერივით წითელიც რომ იყოს, მატყლის ფთილასავით ვაქციო, ნისლივით წარვხოცავ უსჯულოებათა შენთა და ღრუბელივით ცოდვათა შენთა. (ისაია 1,18,44,22). მაშ, შეახე ყოვლადწმიდა ხელი შენი სულსა და ხორცსა, გულსა და გონებასა ჩვენსა და განგვწმინდენ ჩვენ.
მრევლი: უფალო შეგვიწყალენ, უფალო შეგვიწყალენ, უფალო შეგვიწყალენ.
შეჭირვებულნი გევედრებით, აღადგინე და განამტკიცე საზღვარნი საქართველოისანი, დალოცე მამული ჩვენი და ყოველი მკვიდრი მიწისა ამის, მტერნი და მბრძოლნი ჩვენნი მოყვარედ მოაქციე, მოგვეც, მოწყალეო, შეუორგულებელი სიყვარული ღვთისა და მოყვასისა, მშვიდობა, სიბრძნე, თავმდაბლობა, სიხარული, გული გონიერი, უნარი ცოდვათა მიტევებისა, უნარი კეთილისა და ბოროტის გარჩევისა, შთაგვაცვი სამოსელი სპეტაკი ნათლისღებისა, შეგვაერთე სიყვარულითა და ერთსულოვნებითა, რათა ვიყოთ ერთ სამწყსო და შენ იყო მწყემსი ჩვენი კეთილი.
მრევლი: უფალო შეგვიწყალენ, უფალო შეგვიწყალენ, უფალო შეგვიწყალენ.
უფალო ჩვენო, გულთამხილველო, ისმინე და შეიწირე აღსარება ჩვენი, მეოხებითა ყოვლადწმიდისა დედისა ჩვენისა ღვთისმშობელისა და ყოველთა წმინდათა შენთათა და გვაცხოვნენ ჩვენ სახელითა მამისათა და ძისათა და წმიდისა სულისათა. ამინ.
მრევლი: ამინ
ქრისტე აღდგა!
დღეს ჩვენ სულიერად განვიწმინდენით ცოდვებისაგან; მაგრამ ადამიანს მაინც რჩება მიდრეკილება ცოდვისკენ და ამიტომ ხშირად ეცემა. თუკი ადამიანი ვეღარ დგება ცოდვის სიმძიმისა გამო, ამ დროს უფალი მოდის მასთან და წამოაყენებს, განწმენდს და იწყალებს.
დღეს მთელი საქართველო და მეც, ყველასთან ერთად, ძალიან განვიცდით იმ რთულ მდგომარეობას, რომელიც შეიქმნა საქართველოში. ყველაფერი ჩვენი ცოდვების შედეგია და მე მინდა, შევთხოვო უფალს, განკურნოს უძლურებანი ჩვენნი და გვიხსნას ცოდვათაგან ჩვენთა. უპირველეს ყოვლისა, უფალია ჩვენი მფარველი, ჩვენი შემოქმედი და სიბრძნის მომცემი და „როგორც უფალი, სამშობლო ერთია ქვეყანაზედა!“ თუ სამშობლოს სჭირდება, ადამიანმა უნდა გაწიროს თავი!
მე მოგახსენეთ, რომ ცოდვილთაგან პირველი მე ვარ, მაგრამ, ამავე დროს, მე ვხედავ დიდ წყალობას უფლისა. ჩვენ უნდა ვისწავლოთ და გავიგოთ სიბრძნე უფლისა, ჩვენ უნდა ვუსმინოთ ერთმანეთს და, თუ შესაძლებელია, უნდა აღვასრულოთ ერთმანეთის თხოვნა.
ღმერთმა დაგლოცოთ, გაგახაროთ და გაგაძლიეროთ.
ქრისტე აღდგა!
ჩვენთან არს ღმერთი!
გაზეთი „საპატრიარქოს უწყებანი“ №15, 2009 წ.