ვჰგალობთ ნეტარ-არს კაცსა, I აღსავალსა.
უფალო ღაღად-ვყავსა ზედა დასდებელი
მუხლი 8. ხმაი 5.
ღირსისა პროხორე ქართველისა
წმიდაო ღმერთშემოსილო მამაო გიორგი-პროხორე ქართველო, ვინ შემძლებელ არს მითხრობად სათნოებათათვის შენთა, და მერმეცა ქებად დიდებულისა მის ღუაწლისა შენისა პალესტინესა შინა, აღიწიე რაი სიმაღლესა მას წინამძღურისასა და ვითარცა კეთილი მწყემსი ესრეთ დამწყსიდი შვილთა შენთა. აწ ჩუენთვისცა ევედრე ღმერთსა, ცოდვათა მოტევებისა მონიჭებად მედღესასწაულეთა წმიდისა ხსენებისა შენისათა, და მეოხ-გუეყავ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
წმიდაო ღმერთშემოსილო მამაო გიორგი-პროხორე ქართველო, მოყუარეო ღმრთისაო და აღმასრულებელო საღმრთოთა მცნებათა მისთაო; ზეციერო წინამბრძოლო და სიქადულო ერისა ჩუენისაო და ლამპარო, განმაცისკრებელო იბერიისაო, აწ ჩუენთვისცა ევედრე ღმერთსა, ცოდვათა მოტევებისა მონიჭებად მედღესასწაულეთა წმიდისა ხსენებისა შენისათა, და მეოხ-გუეყავ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
წმიდაო ღმერთშემოსილო მამაო გიორგი-პროხორე ქართველო, სიქადულო მოსაგრეთაო და სუეტო შეურყეველო მოთმინებისაო; ეკლესიისა ჩუენისა სამკაულო და დიდო მამასახლისო და მოძღუარო იერუსალეიმსა შინა მოღუაწეთა იბერთაო, საღმრთოისა სრბისა შენისა კეთილად განმასრულებელო და დამკვიდრებელო სასუფეველსა შინა ქრისტეს ღმრთისასა, აწ ჩუენთვისცა ევედრე მას, ცოდვათა მოტევებისა მონიჭებად მედღესასწაულეთა წმიდისა ხსენებისა შენისათა, და მეოხ-გუეყავ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
წმიდაო ღმერთშემოსილო მამაო გიორგი-პროხორე ქართველო, ანგელოზთა თანა მსახურო და მხილველო გამოუთქმელთაო, თაო მონაზონთაო და წინამძღუარო იერუსალეიმის ჯუარისა ქართველთა მონასტრისაო, რომელი წინაშე ყოვლადწმიდისა სამებისა იხარებ მრავლითა ბრწყინვალებითა განათლებული და შემწე ხარ მვედრებელთათვის შენთა, აწ ჩუენთვისცა ევედრე მას, ცოდვათა მოტევებისა მონიჭებად მედღესასწაულეთა წმიდისა ხსენებისა შენისათა, და მეოხ-გუეყავ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
ვითარითა შესხმითა გაქებდეთ ღირსად, ანუ რომლითა გალობით გიგალობდეთ ყოვლად ნეტარსა პროხორეს, ლამპარსა საქართველოისასა, ყოვლადბრწყინვალესა და მნათობსა იერუსალეიმისასა; რომელმანცა აღაშენე დიდებული მონასტერი გარე ქალაქისა, ადგილსა მას, მირიან მეფისა მონაყიდსა, სადა იგი მოკვეთილ იქნა ხეი პატიოსანი, რომლისა მიერ შექმნეს ჯუარი ქრისტეს ვნებისაი, რომელმანცა შენ მიერ აღძრვანი მტერთანი დაამხუნა და მოგვანიჭებს დიდსა წყალობასა.
ვითარითა შესხმითა გაქებდეთ ღირსად, ანუ რომლითა გალობით გიგალობდეთ ჩუენ ყოვლად ნეტარსა პროხორეს, მოძღვარსა სულიერსა და წინამძღვარსა და მამასა მამათასა, მონაზონთა სიქადულსა და ზეციერსა წინამძღოლსა ქართველთასა, დაამკვიდრე რაი ახალი სავანეი გორგასლისა მიერ აღშენებულსა და დარღვეულსა სავანესა ზედა ჯუარისასა, და კეთილად დაშვერ სამწყსოისათვის შენისა, რაითა აღორძინდენ სულიერითა და ხორციელითა კეთილითა, და სათნო ეყუნენ ღმერთსა, რომელმანცა შენ მიერ აღძრვანი მტერთანი დაამხუნა და მოგვანიჭებს დიდსა წყალობასა.
ვითარითა შესხმითა გაქებდეთ ღირსად, ანუ რომლითა გალობით გიგალობდეთ ჩუენ ყოვლად ნეტარსა პროხორეს, ქრისტეის ეკლესიისა სიმტკიცესა და ყოველთა განმაბრწყინვებელსა სწავლითა, რამეთუ იყავ რაი მოძღუარი სულიერი და წინამძღუარ მოწესეთა, ხორცნი განჰლიენ მოღუაწებითა და უხორცოთა თანა მდგომარეი ჩუენ, ქართუელთა გვფარევ ზეცით-გარდამო წინაშე ღმრთისა, რომელმანცა შენ მიერ აღძრვანი მტერთანი დაამხუნა და მოგვანიჭებს დიდსა წყალობასა.
ვითარითა შესხმითა გაქებდეთ ღირსად, ანუ რომლითა გალობით გიგალობდეთ ჩუენ ყოვლად ნეტარსა პროხორეს, მსგავსად ღმრთივბრწყინვალისა ვარსკულავისა უდაბნოსა შინა დამკვიდრებითა განბრწყინვებულსა, და ნერგსა სამოთხისასა, ნაყოფისა კეთილისა გამომღებელსა, და დიდსა შემწესა და მოძღუარსა, ყოველთა უკეთურთა და უდებთა მარცხუენელსა, და მომაქცეველსა ღმრთისა მიმართ, რომელმანცა შენ მიერ აღძრვანი მტერთანი დაამხუნა და მოგვანიჭებს დიდსა წყალობასა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
ვითარითა შესხმითა გაქებდეთ ღირსად, ანუ რომლითა გალობით გიგალობდეთ ჩუენ ყოვლად ნეტარსა პროხორეს, მნათობსა სოფლისასა და სიქადულსა ქართველთა ერისასა და უმეტეს იერუსალეიმისასა, სადა იგი იღუაწე სათნოდ ღმრთისა, და განსწავლიდი სამწყსოთა და განამრავლებდი ხელნაწერთა და საღმრთოთა კრებულთა სადიდებელად ღმრთისა, აწ გვიოხე მისა მიმართ ცოდვათა მოტევებისა მონიჭებად მედღესასწაულეთა წმიდისა ხსენებისა შენისათა, და მეოხ-გუეყავ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი. (ხმაი 6).
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ვინ არა გნატრიდეს შენ ყოვლადწმიდაო ქალწულო, ვინ არა უგალობდეს უხრწნელსა შობასა შენსა, რამეთუ რომელი იგი უჟამოდ მამისაგან გამობრწყინდა, ძეი მხოლოდშობილი, იგივე შენგან უბიწოისა გამოვიდა გამოუთქუმელად ხორცშესხმული, ღმერთი იყო ბუნებით და ჩუენთვის კაც-იქმნა წყალობით. არა ორებად პირთასა განიკუეთა, არამედ ორითა ბუნებითა შეურევნელად საცნაურ-იქმნა. მას ევედრე, პატიოსანო და ყოვლადსანატრელო, ცხორებისათვის სულთა ჩუენთასა. (ხმაი 6).
შესვლად. წარდგომა დღისა
საწინაწარმეტყველონი; საკითხავი ღირსისა.
1. სიბრძნისაგან სოლომონისა საკითხავი. (მართალთა სულნი ხელთა შინა ღმრთისათა...)
2. სიბრძნისაგან სოლომონისა საკითხავი. (მართალნი საუკუნოდ ცხოვნდეს. და უფლისა მიერ...)
წერილ-არს, მარტის 9-ს.
3. სიბრძნისაგან სოლომონისა საკითხავი (მართალი თუ აღესრულოს განსუენებასა შინა...) წერილ-არს მაისის 7-ს.
ლიტსა ზედა დასდებელი ტაძრისა
ესრეთ ღირსისა პროხორესი
მამად და წინამძღურად აღგიარებს სიმრავლეი მონაზონთაი, ღმერთშემოსილო პროხორე, და იშუებს სახსენებელსა შენსა, რამეთუ აღაშენე სავანეი წმიდასა მას ცხოველსმყოფელისა ჯუარისა ადგილსა ნათესავისა შენისათვის მეფეთა ჩუენთა შეწევნითა, და მერმეცა მფარველობდენ რაი საძმოსა მისსა, შესწირვიდენ დიდთა საფასეთა და მამულთა, არა ხოლო თუ მკვიდრობასა მას შინა ქართველთასა, არამედ შემდგომთაცა მფლობელთა მისთა, გარნა აწ არცაღა უდევთ წილი მსახურთა შორის მისთა ქართველთა, და შეგვეწიე წინაშე ღმრთისა, რაითა შენ მიერ მონაღვაწები იერუსალიეიმისა ჯუარისა მონასტერი კუალად ჰყოს ქართველთა მამათა სამკვიდრებელად.
მაუწყებელ-არს საკვირველისა მის ღუაწლისა შენისა დიდებული მონასტერი ჯუარისაი იერუსალეიმსა, და ხმა მაღლად ჰქადაგებს რაი ლოცვათათვის შენთა მხურვალეთა, აწ ჩუენცა სიხარულითა მოვისწრაფით წმიდასა მას ტაძარსა, და ლოცვითა შეგვედრებთ ერსა ჩუენსა, განბნეულთა ყოველსა ქუეყანასა ზედა, და უფროის ისრაელსა შინა ცხორებულთა ქართველთა, რაითა უკუნ იქცენ სამშობლო ქუეყანასა და კეთილდღეობითა ცხოვნდებოდენ და მადლობდენ ღმერთსა, დამბადებელსა და შემოქმედსა ყოველთასა.
სიბრძნითა საღმრთოითა საკვირველად აღვსილ-იყავ რაი ფიცხელსა მას ღუაწლსა შინა წინამძღურისასა, დიდთა მწიგნობართა იოანე დვალისა, და შავისა იოანეისა, მიქაელ გვირგვინის ძისა, და გაბრიელ საყუარელისა, და სხუათაცა მოღუაწეთა თანა არა დასცხრებოდი განმრავლებად ღმრთივსულიერთა წიგნთა და დიდებად ღმრთისა, მას ევედრეთ, განგვიმრავლოს ღმრთივგანბრძნობილნი მწყემსნი, მოძღუარნი და მონაზონნი, რაითა შენებრ ღირსებითა ემსახურონ წმიდასა ეკლესიასა და ერსა, და აქებდენ ძალსა მისსა.
აწცა განსცხრებოდე ქართველო ერო, და დღესასწაულობდ კრებულო მორწმუნეთაო, რამეთუ წყალობითა მოგვხედნა ქრისტემან ღმერთმან და მოგუმადლა ჩუენ იერუსალეიმის ჯუარის მონასტერსა შინა მოღუაწენი მამანი - ვითარცა მაშენებელი და უპირველესი წინამძღუარი მისი პროხორე ქართველი; ეგრეთცა შემდგომნი მისნი - ლუკა იერუსალიმელი, ნიკოლოზ დვალი, და ყოველნი მოწამენი და ღირსნი მამანი ჩუენნი შემწედ ჭირთა შინა, ნუგეშად მწუხარებათა, მკურნალად სნეულებათა და გამომხსნელად ვნებათაგან.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
ღმრთივგანბრძნობილად გამოსჩნდი შენ, ჰოი, დიდო მნათობო ქართველთაო, და სივრცესა მას პალესტინისასა განბნეულნი მამანი მოჰკრიბე რაი სავანესა მას შენსა, ერთობითა იღუწიდით და აღამაღლეთ გვირგვინი მართლ-აღმსაარებელთაი, რაისთვისცა ეკლესიამან ქართველთამან, ვითარცა საუნჯე მრავალსასყიდლისაი, გპოვა შენ და სიხარულითა შეგიწყნარა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
გიხაროდენ, ქალწულო, ღრუბელო და ეტლო სიტყვისაო, გიხაროდენ, უზესთაეს გონებისა და გარეგან საზღუარისა, წმიდაო ღმრთისა საყოფელო, გიხაროდენ, უქორწინებელო, სულითა ზესთა ღმერთთასა მიდგომილო, გიხაროდენ, თვინიერ თესლისა მშობელო, და თვინიერ ხრწნილებისა მაწოვნებელო, გიხაროდენ, მარადის ქალწულო, კურთხეულო.
სტიქარონსა ზედა დასდებელი. ხმაი 8
ქრისტეს მცნებათა იწურთიდი რაი მარადის, დღისი და ღამით გონებითა წმიდითა, სიყურულითა ჰმწყსიდი სამწყსოსა მისსა და, ასწავებდი ვნებათაგან განკრძალვასა, აწ ჩუენცა აღგვადგინე ბაძვად სათნოებათა შენთა, მამაო სანატრელო, რაითა ვევლტოდეთ ბოროტთა ჩუეულებათა და ვნებათა.
მუხლი. პატიოსან არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა.
იყავ რაი კეთილი ნაყოფი ივერთა ქუეყანისაი, უცხოობასა შინა ძეებრივითა გულმხურვალებითა მსახურებდი მშობელსა ერსა, რომელ აწ გსახავს შენ მამად თვისად, ღირსო პროხორე, და გევედრებით მეოხებასა წინაშე ღმრთისა, რამეთუ არა გუაქუს სიტყვისგებაი წინაშე მისა, რაითა განგუარინოს ჩუენ ცოდვათაგან ბოროტთა და მრავალსახეთა განსაცდელთა.
მუხლი. ნეტარ-არს კაცი, რომელსა ეშინის უფლისა, მცნებათა შინა მისთა ინებოს ფრიად.
ანგელოზად ქუეყანისად და კაცად ზეცისად გიცით შენ, ჰოი, ყოვლად დიდებულო მამაო მამათაო, და ჭურად რჩეულად ქრისტეს ღმრთისა, აღავსო რაი სული შენი სიბრძნითა, და ვითარცა წყაროი ცხოველი და თუალი დაუწყუედელი აღმოაცენებდი მოძღურებათა საღმრთოთა, აღორძინებისათვის ქრისტეის სამწყსოისა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
ახოვნად იტვირთე რაი სიმძიმე დღისაი, მოცემული ტალანტი აღაორძინე, ჰოი, კეთილ-მონაო სახიერო და სარწმუნოო, და შეხუედ სიხარულსა უფლისა შენისასა, აწ გვითხოვე მისგან მშვიდობით დაცვაი სოფლისაი, და დამტკიცებაი მართლმადიდებლობისაი, აღორძინებაი ერისა ჩუენისაი და სულთა ჩუენთათვის წყალობაი.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
უსძლოო ქალწულო, რომელმან ღმერთი მუცლად-იღე გამოუთქმელად, დედაო ღმრთისა მაღლისაო, ყოვლადუბიწოო, და მისცემ ყოველთა შენდობასა ცოდვათასა, აწ ჩუენიცა ვედრებაი შეიწირე და გვითხოვე, რაითა მივიღოთ მისგან მოტევებითა შენითა ბრალთა შენდობაი და ცხოვრებაი სულთა ჩუენთაი, უხრწნელო.
კეთილმსახურებისა სასანთლეო და ეკლესიისა სიმტკიცეო, მონაზონთა სიქადულო და მოძღუარო, ღმერთშემოსილო პროხორე, ჯუარისა მონასტრისა დამამკვიდრებელი იერუსალეიმსა შინა, მოგვიხსენენ წინაშე ღმრთისა, რაითა უვნებელად დაგვიცვას განსაცდელთაგან და ღირს გვყოს სასუფეველსა თვისსა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
იყავ რაი საღმრთოთა მათ საქმეთა მოსწრაფეი, ღირსო პროხორე, ვითარცა სანთელი ჰბრწყინევდი მაღალსა ზედა სასანთლესა წინამძღურობისასა, და ყოველთა ხატ ექმენ სიბრძნისა, სიმდაბლისა და ღმრთისმოსავობისა, აწ ჩუენცა გვექმენ წინამძღოლ ცხორებისა, და მეოხად ღმრთისა მიმართ, რაითა თანაწარგუხადოს რისხუაი, სამართლად აღძრული ცოდვათა ჩუენთათვის და გვიხსნნეს უხილავთა და ხილულთა მტერთაგან.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ღმრთისმშობელო ქალწულო 1-გზის
ღმერთი უფალი (იგალობება IV ხმაზე).
- ტროპარი 1 დიდებაი...
- ტროპარი 2 აწდა
ღმრთისმშობლისა ,,აღდგომის განსატევებელი (ტროპარი ხმის მიხედვით):
რომელი საუკუნითგან დაფარულ-იყო, და ანგელოზთაგან უცნაურ საიდუმლო, ღმრთისმშობელო, შენ მიერ კაცთა გამოეცხადა, ღმერთი შეურევნელად შენგან განხორციელდა, ჯუარცმაი ნებსით თავს იდუა, რომლისათვისცა აღადგინა პირველდაძინებულნი, და იხსნა მან სიკუდილისაგან სულნი ჩუენნი.
შემდგომად I ფსალმუნებისა, წარდგომა. ხმაი 1
დღესასწაული სიხარულისაი აღმოუბრწყინდა ყოველთა, ხსენებაი შენი, სამგზის სანატრელო მამაო პროხორე, და შეკრბეს ერთად ქებად საქმეთა შენთა და სამღდელოთა თანა მორწმუნენი ერთობით ვადიდებთ განმაძლიერებელსა შენსა უფალსა, და აწ გაქუს რაი კადნიერებაი, ევედრე მას შეწყალებად სულთა ჩუენთათვის. 2-გზის
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
განეცხადების საიდუმლოი საუკუნითგან დაფარული მთავარანგელოზს, მითხრობად ძრწოლით ქალწულისა მიმართ, ხოლო იგი ახარებს კურთხეულსა დედათა შორის, რომლისათანა ვხმობდეთ: გიხაროდენ, მიმადლებულო, უფალი შენ თანა.
შემდგომად II ფსალმუნებისა, წარდგომა. ხმაი 4
ცხორებაი კეთილმსახურებითა ქუეყანასა ზედა აღასრულე, და გამოსჩნდი კანონად მონაზონთა და ბრწყინვალედ მნათობად ერისა შენისა, აწ გამოაბრწყინვე გულსა ჩუენსა ნათელი ჭეშმარიტი, ღმერთშემოსილო პროხორე, და მეოხ-გუეყავ ყოველთა მედღესასწაულეთა წმიდისა სახელისა შენისათა. 2-გზის
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ყოველთა შემოქმედი ღმერთი და დამბადებელი, ყოვლადუბიწოო, წმიდაო, საღმრთოისა სულისა მიერ მუცლად იღე და უხრწნელად ჰშევ, რომლისათვისცა გადიდებთ შენ და გიგალობთ, ქალწულო, ვითარცა ყოველთა მეუფისა პალატსა და სოფლისა შემწესა.
ვითარცა სანთელი მაღალსა ზედა სასანთლესა ჰბრწყინევდი რაი იერუსალეიმსა, მარადის ილოცვიდი ღმრთისა მიმართ, რაითა დასცხრენ აღძრვანი უხილავთა და ხილულთა მტერთანი ერისაგან შენისა, აწ ვითარცა ძუელ ოდესმე, ჰყავ წყალობაი ჩუენთვის, და ევედრე ღმერთსა, რაითა განგუარინოს ჩუენ ცოდვათაგან ბოროტთა და მრავალსახეთა განსაცდელთა. 2-გზის
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
თანა დაუსაბამოი სიტყუაი მამისაი, შენგან მიიღებს დასაბამსა ბუნებისა ჩუენისასა, ღმრთისმშობელო, და უჟამო შემოვალს ჟამსა შინა და სიტყუაი განზრქების, ხოლო ძეი ღმრთისაი ძედ შენდა იწოდების. ეჰა, მიუწთომელი ესე საიდუმლოი, იესუ ქრისტე გუშინ და დღეს, და იგი თავადი არს უკუნისამდე.
სიყრმით ჩემითგან ფრიად მბრძვანან მე არაწმიდანი ვნებანი, ამისთვის გევედრები: შემწე-მეყავ და მიხსენ სახიერ.
რომელთა გძულთ სიონი, სირცხვილეულ-იქმნენით უფლისა მიერ, და ვითარცა განხმული თივაი შეგჭამნესთ გეენიამან.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
სულისა მიერ წმიდისა ყოველი სული ცხოველ-იქმნების და სიწმიდით ამაღლდების და განჰბრწყინდების სამებისა მიერ ერთ-არსებისა, ღმრთივშუენიერად და საიდუმლოდ.
წარდგომაი, ხმაი 7
პატიოსან-არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა.
მუხლი. რაი მივაგო უფალსა ყოვლისავეთვის, რომელი ესე მომაგო მე.
ყოველი სული... სახარება ლუკასი, თავი 6. მუხლი 17. (მას ჟამსა შინა, დასდგა იესუ...) დასასრული მუხლი 23. (მრავალ არს ცათა შინა...)
შენ უღელი ქრისტეისი აღიღე ქედსა ზედა, ყოვლად ნეტარო მამაო, და სიბრძნითა ჰმტვირთველობდი რაი ჯუარსა შენსა, წმიდასა მას მიწასა აღაშენე იბერთა მონასტერი და მას შინა მოჰკრებდი რაი ქართველთა მეუდაბნოეთა და ღმრთივსულიერთა მამათა, აღაორძინებდი მწიგნობრობასა ქართულსა, და იქმენ ერისა ჩუენისათვის ვითარცა დაუწყვედელი წყაროი მადლისაი.
კანონი ღმრთისმშობლისა. მუხლი 6
სექტემბრის 28-ს იძიე
კანონი ღირსისა, მუხლი 8. ხმაი 1
ძლისპირი: წამის ყოფითა, ღმერთო, ბუნებანი მდინარენი ზღუდედ აღამაღლენი და მათ შორის განიყვანე ერი ისრაელთაი ხმელად, და გალობდა გალობასა ძლევისასა.
მოიწია დღესასწაული წმიდისა და ნეტარისა პროხორესი და მოუწოდს ერთა შესხმად და ქებად ღმრთივბრწყინვალეთა მათ ღუაწლთა, რომელი აღასრულნა მის მიერ ღმერთმან.
წმიდაი ხსენებაი შენი, ყოვლად ბრწყინვალეო მამაო, მოგვიწოდს ქებით შემკობად შენდა და ვადიდებთ ღმერთსა, რომელმან გამოგირჩია ჭურად რჩეულად და ორღანოდ დამტევნელად მადლთა მათ მისთა.
არცაღა სამართალ არს საქმეთა შენთა დავიწყებაი ქართუელთათვის, ღირსო, არამედ წლითი წლად გვიხმს აღსრულებაი ხსენებისა შენისაი ჯეროვნად, ვითარცა ღირს ხარ, და გამოთხოვაი მამობრივისა კურთხევისაი.
ვერ ძალ-უძს ენასა ჩუენსა გამოთქმად საქმეთა შენთა, მამაო ყოვლად ბრძენო, რამეთუ უფროის ძალისა ჩუენისა აღემატა დიდებაი შენი, არამედ შეიწირე ჩუენ უღირთა ძალისაებრ გალობაი და გვითხოვე ღმრთისაგან მოტევებაი ცოდვათა ჩუენთაი.
შესავედრებელად და მეოხად გვივი რაი წინაშე ქრისტეის ღმრთისა, შეგვაწყნარე სახიერებასა მისსა, რაითა შეუძრველად დაიცვას წმიდაი ეკლესიაი თვისი კუეთებისაგან მტერთაისა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
უმცხინვარეს მზისა ბრწყინავდა რაი უფალი გულსა შინა შენსა, ღირსო, მის მიერ მოცემული მადლი განამრავლე სიბრძნითა, და დაუცხრომელად მუშაკობდი სადიდებლად მისა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
დედოფალო დაბადებულთაო, დამბადებელსა ყოველთასა ევედრე, რაითა დაიცვას ერი ჩუენი, რომელი გამოირჩია, და ძლევაი მტერთა და წინააღმდგომთა ზედა მოჰმადლოს მას, ვითარცა ყოვლად ძლიერმან.
ძლისპირი: ღმერთო, მაცხოვარო ჩუენო, ყოვლისა დამბადებელო, რომელმან სიტყვით დაამყარენ ცანი მაღალნი, ყოვლით ძალით მათით და სულითა მით საღმრთოითა დამამტკიცენ ჩუენ ერთობით კლდესა ზედა სარწმუნოებისასა.
იშევ რაი, წმიდაო, კეთილმსახურთა დიდებულთაგან - იოვანეისა და რიანუშისაგან შავშეთსა, სიწმიდითა გზრდიდენ სანატრელი მშობელნი შენნი, დიდებულო, და გასწავებდენ წიგნთა საღმრთოთა და გულისხმის-ყოფასა ღმრთისა მაღლისასა.
სიყრმითგან შეიყუარე სიწმიდეი, ნეტარო, და აღვსილ იყავ რაი შიშითა ღმრთისაითა, მადლმან მისმან დაიმკვიდრა შენ თანა და გყო ჭურ რჩეულ და მხილველ უხილავთა საქმეთა. აწ გვითხოვე მისგან ცოდვათა და უსჯულოებათა ჩუენთა შენდობაი, რაითა ღირს-ვიქმნნეთ დიდებასა მისსა.
არად შეჰრაცხე შენ საწუთროისა შუებანი და შუენიერებაი სოფლისაი, ჯერეთცა ყრმაი წარხვედ წყაროისთავისა მონასტერსა, სადაცა იღუწიდა ძმაი შენი, და დაემოწაფე რაი მამასა არსენს, განგსწავლიდა მოსაგრეობასა შინა.
ფრიად წარემატებოდი რაი სულითა, დაგიმოწაფა დიდმა მამამან ჩუენმან ეფთვიმე `გრძელმან~, და მიერითგან ირწყვებოდი მის მიერ, ვითარცა ხეი დანერგული თანა-წარსადინელსა მას წყალთა სულისა წმიდისათა. აწ ჩუენცა ღირს გვყვენ მადლსა მისსა, მოგვენიჭოს მღვიძარებაი სულისაი და სიმრთელეი ხორცისაი.
ისწრაფდი რაი ანგელოსებრივისა მიმართ ღუაწლისა, სახეი მონაზონებისაი შეიმოსე მოძღურისა მიერ შენისა, და არცაღა დასცხრებოდი დიდებად ღმრთისა, მას ევედრე, რაითა დაგვიფაროს ყოვლისაგან ბოროტისა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
გხედვიდენ რაი სულითა უძლეველსა და ხორცითა ახოვანსა, გაკურთხეს ხუცად, ყოვლად სანატრელო, და სურნელებაი ლოცვისა შენისაი, ვითარცა კეთილი საკუმეველი, მარადის აღიწეოდა წინაშე ღმრთისა. მას ევედრე აწ ცოდუათა მოტევებისა მონიჭებად, სურვილით პატივისმცემელთა წმიდისა ხსენებისა შენისათა.
აწდა მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მხსნელო ჩუენო იესუ, ვედრებითა მშობელისა შენისაითა მშვიდობაი სოფელსა მოჰმადლე, და ძლევაი ჯუარითა მოეც ერსა ჩუენსა ღმრთისმოყუარესა მტერთა ზედა ურწმუნოთა, და მორწმუნენი ღირს-მყვენ შენდობასა.
შემოკრბით, ჰოი, ერნო ქართუელთანო, მამათა კრებულნო და მონაზონთა მწყობრნო მღდელთმთავართა თანა, მდიდარნო და გლახაკნო და ყოველნო ჰასაკნო, რაითა ვაქებდეთ აღმაშენებელსა და უპირველესსა წინამძღუარსა იერუსალეიმის ჯუარის მონასტრისასა, დიდსა პროხორე ქართველსა, სულიერსა წინამძღუარსა და მამასა ერისა ჩუენისასა, რაითა მეოხ გვეყოს წინაშე ღმრთისა, შეგვჭურნეს ძალითა თვისითა უძლეველითა, და დაგვიცვას განსაცდელთაგან უხილავთა და ხილულთა მტერისაითა.
ძლისპირი: მოხვედ ჩუენდა, ქალწულისაგან არა ანგელოზი, არამედ თვით უფალი, განხორციელებული ღმერთი, და მიხსნენ ჩუენ ყოვლითურთ, რომელნი ვღაღადებთ: დიდებაი ძალსა შენსა.
ვითარცა მონაზონი ღირსი, გაკურთხეს რაი ხუცად, მიეც თავი თვისი ფიცხელსა მოღუაწებასა უფროის პირველისა, აწ ჩუენცა გუასხურე ცუარი მადლისა შენისაი, რაითა გული ჩუენი არა გრილ იყოს სმენად საღმრთოთა სწავლათა და გალობად ღმრთისა.
ღმრთისამიერ სურვიელ იქმნა რაი მოძღუარი შენი სივლტოლად წმიდათა ადგილთა, ექმენ თანამოგზაურ კეთილ სრბისა მისისა, ღირსო, და მიისწრაფეთ იერუსალეიმსა, სადა მიგიძღუა ღმერთი ორთავე, და იღუაწეთ თქუენ ღუაწლი უკუდავებისაი, სათნო ღმრთისაი.
მოძღურისა თანა მი-რაი-ხვედ წმიდად ქალაქად, მამაო, შეგიწყნარეს თქუენ საბაის ლავრასა შინა და სადაცა დიდად იღუწიდით და არა დასცხრებოდით ლოცვად და გალობად ღმრთისა, გვითხოვე მისგან ცოდვათა და უსჯულოებათა ჩუენთა შენდობაი, რაითა ღირს-ვიქმნნეთ დიდებასა მისსა.
ლავრასა მას საყდარიცა გაქუნდათ ქართველთა, ანდერძისაებრ საბაისა, რამეთუ უყვარდა ნათესავი ჩუენი კაბადუკიელსა მას მოღუაწესა, და ენითა ქართულითა აღავლენდით ღმრთისმსახურებასა.
განბრწყინდი რაი საქმითა მონაზონებისაითა, ღირსო, ჟამითი ჟამად იღუწიდი უდაბნოსაცა შინა, გარნა არასადა დაუტევებდი მოძღუარსა და უძლურთა ძმათა, და მსახურებდი მათ სიმდაბლითა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
ფრიად განმრავლდით რაი ქართველნი ლავრასა, განიზრახე აღშენებაი მონასტრისაი წმიდასა მას მიწასა, და სივრცესა მას პალესტინისასა განბნეულთა მეუდაბნოეთა და მამათა მუნ მოკრებაი, ვითარცა ძუელად წმიდა მეფემან ვახტანგ გორგასალმან.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ჭეშმარიტო ღმრთისა დედაო, ევედრე მხოლოდშობილსა ძესა შენსა, რაითა მიმიძღუეს ჩუენ ნავთსადგურად მყუდროდ და განმარინნეს დანთქმისაგან ცოდვათა ჩუენთასა.
ძლისპირი: სული მაცხოვარებისაი, უფალო, რომელ-იგი მიუდგა გულსა შინა პირველთა წინაისწარმეტყუელთასა და იშვა ქუეყანასა, მან მაუწყა ჩუენ მოსლვაი შენი ქუეყანად მორწმუნეთა ცხორებად, და აწ განათლებულნი გალობით გადიდებთ.
გეგულებოდა რაი დასავლით იერუსალეიმისა დარღვეული სავანეი ჯუარისაი, აღგებული გორგასლისა მიერ ადგილსა მას, მირიან მეფის მონაყიდსა, იწყე მუნ დაფუძნებაი მამათა შესაკრებელისა კურთხევითა მოძღურისა შენისათა.
თანა შემწე გექმნა ვითარცა მეფე ჩუენი ბაგრატ აღშენებისათვის მონასტრისა, ეგრეთცა დედამან მისმან მარიამ დედოფალმან, შემოგწირა საფასე დიდი ხელითა გიორგი ათონელისაითა, წარმოგზავნა რაი მოსალოცავად წმიდათა ადგილთა იერუსალეიმსა.
შეიყარნეთ რაი ორნი ნეტარნი წმიდანი მამანი ჩუენნი წმიდასა მას მიწასა, მხურვალედ ამბორს უყოფდით ურთიერთას, და ევედრე გიორგი ათონელსა წარმოგზავნაი წიგნთა საღმრთოთაი, და მათ მიერ განამდიდრე მონასტერი ჯუარისაი.
პირველ აღაშენე და შეამკე რაი ეკლესიაი ხატთა მიერ და სიწმიდეთა, განისმა ყოველთა შორის სათნოებათა შენთა სიმრავლე, ბრძენო, და იწყეს ქართველთა მოსლვად და განმრავლებად. და აღასრულებდით ღმრთისმსახურებასა ქართულსა ენასა ზედა.
მწყემს იქმენ რაი სამწყსოისა მის პირმეტყუელისა, სანატრელო, სიბრძნითა განაგებდი მონასტერსა მას, და განუჩინე წესი და კანონი მსგავსადვე საბაის წმიდისა ლავრისა. აწ ჩუენცა მოგვანიჭე სიბრძნეი კეთილისა და ბოროტის განრჩევისაი.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
იშუებს ერი ჩუენი, ღირსო მამაო პროხორე, და იხსენებს რაი საკვირველსა მას ღუაწლსა შენსა, ძალნიცა ზეცისანი უხილავად გალობენ ძნობითა, და ბანაკი მონაზონთაი იხარებს, მოქადული შრომათათვის შენთა, უდაბნოსა შინა აღსრულებულთა,
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ცანი და ქუეყანაი განათლდეს შენ მიერ, უქორწინებელო დედაო იესუისო, რამეთუ გამოგვიბრწყინვე შენ ნათელი დაუშრეტელი, ღმერთი ყოველთაი, რომელმან ბნელსა შინა შეყენებულნი მიხსნნა და ზეცისა სასუფეველისა მკვიდრად გვიჩინნა.
ძლისპირი: დანთქმული ღელვათა სოფლისა ამის განსაცდელთა ნავითა ცოდვისაითა შთავრდომილი და მიგდებული მხეცსა სულთა მომსრველსა, გიღაღადებ: ვითარცა იონა იხსენ განხრწნისაგან და სიკუდილისა, ეგრეთცა მიხსენ მე, ქრისტე.
მწყემს იქმენ რაი ქრისტეის სამწყსოისა, გამოჰზარდენ იგინი მეცნიერებითა, და ბერძულისაგან თარგმნიდით საღმრთოთა წერილთა, და ახალსაცა ქმნიდით სადიდებელად ღმრთისა, მას ევედრეთ აწ, რაითა მოავლინოს ჩუენ ზედა მადლი თვისი და განანათლოს გონებაი ჩუენი მეცნიერებითა ჭეშმარიტებისა მისისაითა.
იხარებდა ღირსად ბანაკი მონაზონთა და მორწმუნეთაი შენთვის, წმიდაო, აღაშენე რაი სახლი შესაწყნარებელად უცხოთა, და სიმშვიდეი დიდი შესძინე მომლოცველთა მათ იერუსალეიმისათა, განარინე რაი ურიცხუსა საფრხესა და ჭირსა.
მოცემულ გაქუნდა რაი ღმრთისა მიერ ნიჭი მსახურებისა და სულთა გამკითხვისაი, იქმენ მამაი მრავალთა სულთაი და კეთილად დამცველი მონაზონებისა წესისაი, და მარადის ლოცულობდი ივერიელთათვის და კეთილად წარმართებისათვის მათისა.
იყავ რაი მწყემსი კეთილი, ღმრთისა მიმართ მვედრებელი ერისათვის შენისა და სამწყსოისა, აწ ჩუენცა შეგვაწყნარე ღმერთსა, განგვიმრავლოს ღმრთივსულიერნი მამანი და წინამძღუარნი ხსნად ყოვლისაგან საცთურისა.
მოსწრაფე იყავ რაი სათნო-ყოფად ღმრთისა, მარადჟამს ცხონდებოდი სიწმიდითა ხორცთაითა და უმანკოებითა გულისაითა, აწ ჩუენცა შეგვეწიე წინაშე მისა, რომელნი სახსენებელსა შენსა აღვასრულებთ, ღმერთშემოსილო, და გვითხოვე გამოხსნაი ბოროტთა ჩვეულებათა და ვნებათაგან.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულისა
იყავ რაი კეთილი ნაყოფი ივერთა ქუეყანისაი, უცხოებასა შინა ძეებრივითა გულმხურვალებითა მსახურებდი მშობელსა ერსა, რომელ აწ გსახავთ შენ მამად თვისად, წმიდაო პროხორე, და გევედრებით მეოხებასა წინაშე ღმრთისა, რაითა განგუარინოს ჩუენ ყოველთა ბრალთა და უსჯულოებათაგან.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
წინაისწარ მოასწავა საიდუმლოი შენი, ქალწულო, პირველ კიდობანმან შჯულისამან, შემწყნარებელმან საღმრთოთა წერილთამან, და ტაკუკმან ოქროისამან, სამკვიდრებელმან მანანაისამან და კუერთხმან.
წინამძღურად გექმნა რაი განუზომელი სიყუარული ღმრთისა და ერისა შენისაი, ღირსო პროხორე ქართუელო, დიდითა შრომითა და მეფეთა ჩუენთა შეწევნითა დაამკვიდრე სავანეი წმიდასა მას მიწასა, და კარი მისი, ნაცვალად ედემისა, სამოთხედ განუღე რაი ნათესავსა შენსა, გამოსჩნდი კანონად მონაზონთა, და ბრწყინვალე მნათობად საქართუელოისა.
ღმრთისა მიერ გამოირჩიე რაი აღშენებად წმიდისა სავანისა ქართუელთათვის იერუსალეიმსა შინა, ადგილსა მას წმიდასა, სადა იგი მოკვეთილ იქნა ხეი პატიოსანი, რომლისა მიერ შექმნეს ჯუარი ქრისტეს ვნებისაი, ყოვლითურთ განასრულე მეფეთა ჩუენთა შეწევნითა, და შეჰკრიბე მას შინა ღმრთივსულიერნი მამანი და მეცნიერნი ძმანი, და ერთობითა აღაორძინებდით მწიგნობრობასა ქართულსა. აწ შეგვაწყნარე ღმერთსა, ეკლესიაი თვისი დაიცვას, და ვიდრე აღსრულებადმდე საუკუნისა დაიფაროს ივერიაი და მკვიდრნი მისნი ყოვლისაგან ბოროტისა, აღმოგვიყვანოს უფსკრულთაგან ცოდვათაისა, და ლავრაი ეგე შენი უკუნ სცეს კუალად თვისტომთა შენთა, რაითა სიხარულითა ღაღადვჰყოთ: „იერუსალეიმის ჯუარისა მონასტერი ქართუელთა ძმათა სამკვიდრებელია“.
ძლისპირი: ყრმათა ბაბილონს სახუმილსა შინა ცუარი ეცურია ზეგარდამოი. ღმრთისა მიერ ღაღადებდეს და იტყოდეს: კურთხეულ-ხარ, უფალო მამათა ჩუენთაო, ღმერთო უკუნისამდე.
უმეტეს მზისა ბრწყინვენ საქმენი შენნი და უფროის ჭირნი და შრომანი, რომელ თავს ისხენ ქრისტეის ღმრთისათვის, და აწ დამკვიდრებულ ხარ ყოველთა წმიდათა თანა წინაშე მისა.
სიბრძნითა წინამძღვრობდი რაი ძმათა, ღმერშემოსილო მამაო, მხცოვანებასა მიწევნული მოუძლურდი და ყოველი უფლებაი სამწყსოსა შენსა ზედა დაუტევე გიორგის, მოწაფესა შენსა.
გეწადა რაი მყუდროებითა ცხორებაი, ორითა სარწმუნოითა ძმითა განხვედ უდაბნოსა - მახლობლად ნებოის მთისა, და სიმშვიდითა და მარხვითა დადგრომილ იყავ მოუკლებელად ლოცვასა.
მწყემსსა ცხოვართასა გპოვებთ შენ, და კეთილად მოღუაწესა მლოცველსა, ხოლო ეშმაკთა შენ მიერ დაცემულსა ვხედავთ, იერუსალეიმისა შუენებაო პროხორე, საკვირველო, წმიდითა ლოცვითა შენითა მეოხო ჩუენო და ხელისაღმპყრობელო.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
ექმენ ლამპარ ბრწყინვალეი პალესტინესა შინა მოღუაწეთა ქართუელთა, და ვითარცა სუეტი ნათლისაი ღმრთისმშობლის წილხვედრსა ერსა შენსა, ეგულებოდი რაი წმიდა მიწასა აღმაორძინებლად ყოვლისა საქმისა ქართულისა და გხადოდენ წინამძღურად.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
გიხაროდენ შენ, ასულო ადამისო, გიხაროდენ, სძალო ღმრთისაო, რომელმან დაიტიე შემოქმედი შენი, მიხსენ ჩუენცა განსაცდელთაგან მტერისათა და ღირს მყვენ გალობად შენდა: კურთხეულ-ხარ, უფალო მამათა ჩუენთაო, ღმერთო უკუნისამდე.
ძლისპირი: შეუწუელმან მაყუალმან სინას აუწყა ღმერთი მოსეს, ხმითა წულილსა და ენა-მძიმესა, და შურმან საღმრთომან ყრმანი იხსნნა სახუმილისაგან და გალობით ღაღადებდეს: ყოველნი საქმენი აკურთხევდით დღეს ღმერთსა და უფალსა, უგალობდით და ამაღლებდით მას უკუნისამდე.
დიდ არს სიმდაბლეი შენი, ღირსო, და უმეტეს მადლი, რამეთუ თავსა შენსა უწოდდი გლახაკსა და ფრიად ცოდვილსა მონასა ღმრთისასა, და არასადა დაუტევებდი ლოცვასა, მარხვასა და ხელ-საქმეთა, და ღაღადებდი: ყოველნი საქმენი აკურთხევდით დღეს ღმერთსა და უფალსა, უგალობდით და ამაღლებდით მას უკუნისამდე.
მარადის ხედევდი რაი თუალითა სულისაითა მაღალთა შინა დამკვიდრებულსა ღმერთსა მხოლოსა, ღირსო პროხორე, ევედრებოდი მიტევებასა ცოდვათასა, გაძლიერებასა ძმათასა და ყოველთა ჭირთაგან ხსნასა წმიდისა მის მიწისა და ერისა შენისასა, აწ ჩუენცა შეგვეწიე, რაითა გვიხსნას ვნებულებისაგან, სულიერისა და ხორციელისა.
ფრიად განბრწყინდა ღუაწლი შენი, ვითარცა პალესტინესა და იბერიას, ეგრეთვე ყოველსა ქუეყანასა, და ჰხედვიდენ რაი შენსა მას ანგელოსებრივსა მოქალაქეობასა, ფრიად იხარებდენ ქართველნი და ღაღადებდენ: ყოველნი საქმენი აკურთხევდით დღეს ღმერთსა და უფალსა, უგალობდით და ამაღლებდით მას უკუნისამდე.
მოიწია რაი ჟამი აღსასრულისა შენისა, მამაო, აკურთხევდი სამწყსოსა და ერსა შენსა ავედრებდი ღმერთსა, აწ ჩუენცა თავს-მდებ და დამგებელ მისა მიმართ გუექმენ, და აღმასუბუქებელ სიმძიმესა ცოდვათასა, რაითა კეთილდღეობითა ვცხონდებოდეთ, და ვაქებდეთ სახიერებასა მისსა.
სიწმიდითა განვლე რაი ცხორებაი, ვითარცა ანგელოზმან ღმრთისამან, ილოცვიდი მისა მიმართ, რაითა დასცხრენ აღძრვანი ბოროტისანი სამწყსოისაგან შენისა, აწ ჩუენცა შეგვაწყნარე სახიერებასა მისსა, რაითა ყოველთა მოწევნულთა სენთა, ჭირთა და იწროებათაგან განგვარინოს ოხითა შენითა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
ლოცვითა განწმედილმან და შრომითა განკაფულმან მშვიდობითა შეჰვედრე რაი სული თვისი უფალსა, მაშინ მოვიდეს ანგელოზთა გუნდი და გიძღოდეს და აღგიყვანეს წინაშე ღმრთისა. მას ევედრე აწ, ყოვლად სანატრელო პროხორე, რაითა მომხსენებელნი შენნი დაგვიცვას ყოველთა ჭირთა და ურვათაგან.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
სამთა მათ ყრმათა ბაბილონს სახუმილსა შინა სამებასა თაყუანის-სცეს და შეურაცხ-ყვეს ხატი იგი ოქროისაი, და ცუარითა სხურებულნი გალობითა ღაღადებდეს: ყოველნი საქმენი აკურთხევდით დღეს ღმერთსა და უფალსა, უგალობდით და ამაღლებდით მას უკუნისამდე.
ვაქებთ, ვაკურთხევთ, თაყუანის-ვსცემთ უფალსა, უგალობთ და აღვამაღლებთ მას უკუნისამდე.
ძლისპირი: მტვირთველმან გამოუცდელმან უხრწნელებისამან, სიტყუასა დამბადებელსა ავასხა ბუნებათა. მოვედ, უბიწოო ქალწულო, ღმრთისმშობელო, შენგან შობილისა თანა მასწავე მორწმუნეთა, რაითა ღირს ვიქმნეთ ჩუენ დიდებად შენდა.
ჰოი, შრომათა შენთა სიმრავლესა, ყოვლად ნეტარო პროხორე, რომლითაცა იხარებ წინაშე ღმრთისა, მიგცუალა რაი სავანეთა ზეცისათა, და მოგანიჭა მადლი შეწევნისაი. აწ ჩუენცა ნუ დაგვივიწყებ სიმრავლისათვის ცოდვათასა, ღმერთშემოსილო, და განგვაშორე ყოველთა საქმეთა უსჯულოებისათა.
დაღაცა-თუ საფლავმან დაგფარა, ნეტარო,პატივი სიწმიდისაი არცა სიკუდილისა მიერ განგეშორა, რამეთუ სარწმუნოებითა შენდა მოლტოლვილთა მიანიჭებდი მადლთა და კურნებათა, აწ ჩუენცა შეგვეწიე ღმრთისა მიმართ, დაგვიფაროს მახეთაგან ბოროტისა.
ზეცით მოგუხედენ, მამაო, შემოკრებულთა ამათ და სურვილით მედღესასწაულეთა წმიდასა ამას სახსენებელსა შენსა, ღირსო პროხორე, და ევედრე ჩუენთვის უფალსა, რაითა სიწმიდეი და შემუსრვილებაი მოჰმადლოს გულთა ჩუენთა, და ღირს-გვყოს ქებად შენდა.
შენ თანა მოვიხსენებთ, ღირსო მამაო პროხორე, არა ხოლო თუ ნიკოლოზ დვალსა და ლუკა იერუსალეიმელსა, არამედ ჯუარის სავანესა შინა მოღუაწეთა ღირსთა მამათა ჩუენთა, ზეცათა შინა წმიდასა მწყობრსა ქართველთასა შერთულთა და ვადიდებთ ღმერთსა.
ფრიად განბრწყინდა ღუაწლი თქუენი, ჰოი, მადლმოსილნო მამანო, იერუსალეიმელნო, და განხდა რაი ქუეყანასა ჩუენსა, აჰა, აწ მოგუხედეთ მოწყალებით, რომელნი ხსენებასა თქუენსა უგალობთ და გევედრებით: დაგვიფარეთ ცოდვათა და უძლურებათაგან.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
განუზომელი მოწყალებაი და უაღრესი სიტკბოებაი და სიმდაბლეი გექმნათ რაი წინამძღვრად გზასა მას სასუფეველისასა, აწ ხსენებისა თქუენისა აღმასრულებელთა გვითხოვეთ, ჰოი, ღირსნო მამანი ჩუენნო იერუსალეიმელნო, მოტევებაი შეცოდებათაი, ვითარცა წინაშე ღმრთისა მდგომარეთა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ძუელი შჯული მოგასწავებს, ქალწულო წმიდაო, და ახალი აღგიარებს ღმრთისმშობლად, უსძლოო, და ჩუენ მორწმუნენი სარწმუნოებით ვიტყვით: მშობელო სიტყვისაო, ვედრებად ნუ დასცხრები ღმრთისა მიმართ მოსავთა შენთათვის.
ღირს არს ჭეშმარიტად, რაითა გადიდებდეთ შენ, ღმრთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად უბიწოდ და დედად ღმრთისა ჩუენისა, უპატიოსნესსა ქერობინთასა და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებთ.
იყავ რაი მარადის განათლებული მღვიძარებითა, ყოვლად ნეტარო პროხორე, მრავალთა მოუწოდდი სინანულად და ნათლითა მით საღმრთოითა, დიდებულო, განანათლებდი გულთა მათთა, რაითა იცნან ღმერთი მხოლოი, განმათავისუფლებელი ცოდვათა მათთაგან. - 2 გზის
გნატრით შენ, ღირსო მამაო გიორგი-პროხორე, და პატივს-ვჰსცემთ წმიდასა ხსენებასა შენსა, რამეთუ მოღუაწებამან შენმან აღაორძინა რაი შეკრებულებაი ქართველთაი იერუსალეიმსა, სიბრძნითა უძღოდი სამწყსოსა შენსა და ღმერთსა ავედრებდით ქართველთა ერსა.
მოაწია რაი დღესასწაული შენი, ვითარცა ცისკარი ბრწყინვალეი, და განამხიარულებს გულსა მორწმუნეთასა, აწ ჩუენცა ვაქებთ საქმეთა შენთა, ღირსო მამაო პროხორე, და შესხმითა სულიერითა შევამკობთ ღმრთივ-ბრწყინვალესა ცხორებასა შენსა, რამეთუ სიტყუაი მოუძლურდების და გონებაი განცვიფრდების შრომათა, ჭირთა და ღუაწლთა შენთაგან, და ვადიდებთ განმაძლიერებელსა შენსა ქრისტესა.
იქების დღეს ქრისტეისმოყუარეთა მიერ, საღმრთონი სათნოვებანი შენნი, სიწმიდეი, სიმშვიდეი, და სიმდაბლეი და შრომისმოყუარებაი საკვირველი, წმიდაო, სამ-გზის სანატრელო მამაო პროხორე, და ახოვან ქმნილნი ღუაწლითა შენითა, გევედრებით: მოსავთა შენთათვის ნუ დასცხრები მეოხებად წინაშე ღმრთისა, მოგუცეს ძლევაი ეშმაკთაი და მანქანებათა მათთაი ყოველთა ქრისტეისმოყუარეთა ქართველთა.
ქრისტეს მცნებათა იწურთიდი რაი მარადის, ღირსო მამაო პროხორე, დღისი და ღამით გონებითა წმიდითა, სიყურულითა ჰმწყსიდი სამწყსოსა მისსა, და, ასწავებდი ყოველთა, რაითა სულისა თვისისათვის ზრუნვიდენ მოწყალებითა, მარხვითა, და ლოცვითა, აწ ჩუენთვისცა ევედრე კაცთმოყუარესა ღმერთსა, განგვიმრავლოს ჭეშმარიტნი წინამძღუარნი და მამანი, ცოდვათა შესანდობელად, და ხსნად ყოვლისაგან ურვისა და საცთურისა.
ეკლესიაი ივერთაი შვილთა თვისთა თანა შეიმკუების რაი ბრწყინვალედ ღუაწლთა თქუენთა სიმრავლითა, აწ ჩუენცა შეუვრდებით წმიდათა ხატთა თქუენთა, ღირსნო მამანო იერუსალეიმელნო, და ახოვან-ქმნილნი ღუაწლითა თქუენითა გევედრებით: ვითარცა დიდებულთა მეოხთა და მკურნალთა მოსავთა თქუენთასა, რაითა გვიხსნნეთ ჩუენ სულთა და ხორცთა ვნებათაგან და აღგვავსოთ საღმრთოითა მოშურნეობითა.
სიმტკიცეი სარწმუნოებისაი აჩუენე, ჰოი, ღირსო მამაო ჩუენო პროხორე, და სიწმიდითა მსახურე რაი ღმერთსა, ვითარცა ოქროი, განწმედილ იქმენ ბრძმედსა მას შინა განსაცდელთასა, ამისთვისცა სიყუარულითა ამბორს-უყოფთ წმიდათა ხატთა შენთა და გევედრებით, ვითარცა მოყუარულსა მამასა ჩუენსა, რაითა დაგვიფარო გარე მოდგომილთა მძვინვარეთა ჭირთა და საცთურთაგან.
აღაშენე რაი სავანეი ნათესავისა შენისათვის ცხოველსმყოფელისა ჯუარისა ადგილსა, აღავსე მოღუაწეთა მიერ და მამათა და ჰყავ იგი ერისა ჩუენისათვის წყაროდ მადლისა და სულიერებისა, ამისთვისცა ვმწუხარებთ დაკარგვისათვის საუნჯისა მის ჩუენისა და გევედრებით: კეთილმსახურებრითა კადნიერებითა შენითა შეგვეწიე, რაითა ვძლოთ ყოველი დაბრკოლებაი, აღძრული წინააღმდგომთაგან დამკვიდრებისათვის მამათა ჩუენთა მოწესეთა სავანესა მას შენსა, წარსამართებელად სულიერისა ცხორებისა ჩუენისა, და სადიდებელად ღმრთისა.
მრავალსა ჟამსა ბრწყინვიდა რაი დიდებული ხატი შენი, ლუკა იერუსალეიმელისა ხატისა თანა კედელსა მას ტაძრისასა, გარნა აღმოჭრილ იქნენ და განსყიდულ უცხოსა ქუეყანსა, არამედ საღმრთოითა განგებულებითა ემცნო პატრიარქსა ჩუენსა, და კურთხევითა მისითა შესყიდული უბოძეს რაი სუეტიცხოველსა, აჰა, აწ ჩუენცა შეუვრდებით დიდებულსა მას ხატსა თქუენსა და გევედრებით: გვიმეოხეთ წინაშე ზეცათა მეუფისა, ცოდვათა შესანდობელად, და ხსნად ანტიქრისტეს მძლავრებისაგან და საცთურისა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
იყავ რაი საყუარელ ყოველთაგან სჯულიერებისა და სიმდაბლისათვის შენისა, უმეტესად ჯერ-არს ჩუენდა, ღირსო მამაო პროხორე, რაითა ყოველთა მიუთხრობდეთ საკვირველთა ამათ საქმეთა შენთა და ვადიდებდეთ ღმერთსა, რომელმანცა ესევითარი მიჰმადლა მზრუნველი მამაი და საკვირველი მოღუაწეი პალესტინესა შინა მოღვაწეთა ქართველთა, აწ ჩუენთვისცა ევედრე ღმერთსა, ცოდვათა მოტევებისა მონიჭებად მედღესასწაულეთა წმიდისა ხსენებისა შენისათა, და მეოხ-გუეყავ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ღმრთისმშობლისა
...
დიდებაი მაღალი გრძლად და განტევებაი.
ლიტურღიასა ზედა: მომიხსენენი კანონისაგან ღირსისა, გალობა 3 და 6.
წარდგომა, ხმაი 7. პატიოსან-არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა.
მუხლი. რაი მივაგო უფალსა ყოვლისავეთვის, რომელი ესე მომაგო მე.
სამოციქულო I კორინთელთა, თავი 12, მუხლი 7. (ძმანო, თითოეულსა ჩუენსა...) დასასრული, მუხლი 12. (კაცად-კაცადსა ვითარცა ჰნებავს...)
ალილუია, ხმაი 6. ნეტარ-არს კაცი, რომელსა ეშინის უფლისა.
მუხლი. ძლიერ იყოს ქუეყანასა ზედა ნათესავი მისი.
სახარება მათესი, თავი 11, მუხლი 27. (ჰრქუა უფალმან თვისთა მოწაფეთა...) დასასრული, თავი 12, მუხლი 1. (ტვირთი ჩემი სუბუქ-არს...)
განიცადე: სახსენებელად საუკუნოდ.
შეადგინა: თინათინ მჭედლიშვილმა
ვუძღვნი ჩემი ოჯახის გარდაცვლილ წევრებს - მედავითნე თამარს, შალვას; ნატალიას; მიხეილს და ქეთევანს.