ძველი აღთქმა

ფსალმუნნი

ფსალმუნი 101 (102)

1. ლოცვა გლახაკისა, ოდეს იტანჯება და უფლის წინაშე გადმოღვრის თავის გულისნადებს.

2. უფალო, ისმინე ჩემი ლოცვა და ჩემი ღაღადისი შენთან მოვიდეს.

3. ნუ დაფარავ შენს სახეს ჩემგან, ჩემი გაჭირვების ჟამს მომაპყარ ყური; რომელ დღესაც მოგიხმობ, მსწრაფლ მიპასუხე.

4. რადგან გაქრნენ კვამლივით ჩემი დღეები და ჩემი ძვლები დაიბუგა, როგორც კოცონზე.

5. დაჭკნა ბალახივით და გახმა ჩემი გული, რადგან დამავიწყდა ჩემი პურის ჭამა.

6. ჩემი კვნესის ხმისაგან მიჰკვრია ჩემი ძვლები ჩემს ხორცს.

7. ვემსგავსე ვარხვსა უდაბნოსას, გავხდი ვითარცა ბუკიოტი ნანაგრევებში.

8. უძილო ვიქმენ და ვზივარ, ვითარცა ეული ჩიტი სახურავზე.

9. ყოველდღე მლანძღავენ ჩემი მტრები, ჩემი განმქიქებელნი ჩემს სახელს საწყევრად აქცევენ.

10. რადგან ნაცარი პურივით ვჭამე და ჩემი სასმელი ცრემლით შევაზავე;

11. შენი რისხვისა და გულისწყრომის გამო, რომ ამიყვანე და დამანარცხე.

12. ჩემი დღეები გადახრილი ჩრდილივითაა და მე ბალახივით ვხმები.

13. შენ კი უფალო, საუკუნოდ იარსებებ და შენი სახსენებელი თაობიდან თაობამდე იქნება.

14. შენ კი აღსდექ, შეიწყალე სიონი, რადგან ჟამია მისი შეწყალებისა, რადგან მოვიდა დრო.

15. რადგან ისურვეს შენმა მორჩილებმა მისი ქვები და მისი მტვერი ენანებათ.

16. შეეშინდებათ ხალხებს უფლის სახელისა და ყველა მეფეს ამქვეყნიერს - შენი დიდებისა.

17. რადგან აღაშენებს უფალი სიონს, გამოცხადდება თვისი ღირსებით.

18. მოხედავს ლოცვას გულმოდრეკილთა და არ დაამცირებს მათ ლოცვას.

19. დაიწერება ეს მომავალი თაობისათვის და ხალხი, რომელიც გაჩნდება, ადიდებს უფალს.

20. რადგან გადმოიხედა თავისი წმიდა სიმაღლიდან უფალმა, ციდან ქვეყანა მოიხილა.

21. რომ მოესმინა კვნესა პატიმრისა, გაეთავისუფლებინა სიკვდილის ძენი.

22. რათა აუწყონ სიონზე სახელი უფლისა და ქება მისი - იერუსალიმში.

23. როცა შეგროვდებიან ხალხები ერთად და სამეფონი უფლის სამსახურებლად.

24. გაასავათა გზაში ჩემი ძალა, შეამცირა დღენი ჩემნი.

25. ვეტყვი: ღმერთო ჩემო! ნუ მომტაცებ დღეებს ნახევარგზაზე; თაობიდან თაობამდეა შენი წლები;

26. უწინ დედამიწა დააფუძნე და შენთა ხელთა ნასაქმარია ზეცა.

27. ისინი დაიღუპებიან, შენ კი იარსებებ; ყველანი ტანსაცმელივით დაძველდებიან; სამოსელივით გამოიცვლი მათ და შეიცვლებიან.

28. შენ კი იგივე ხარ და შენი წლები არ დაილევიან.

29. ძენი მორჩილთა შენთა დამკვიდრდებიან და შთამომავალი მათი შენს წინაშე წარიმართება.