ძველი აღთქმა სარჩევზე გადასვლა

იობი

თავი ოცდამეექვსე

ახალი ქართულით ძველი ქართულით
1

მიუგო იობმა და უთხრა:

1

მიუგო იობ და ჰრქუა:

2 როდის შეწევნიხარ უძლურს? როდის აგიპყრია მკლავი უმწეოსთვის? 2 ვის კერძო ხარ, ანუ ვისა შეწევნაჲ გეგულების? არამეა, რომელი მრავლითა ძალითა და მკლავი მისი ძლიერ არს?
3 რა რჩევა მიგიცია სიბრძნენაკლულისთვის და რა ბევრი ჭკუა გისწავლებია? 3 ანუ ვის აზრახო, არამეა, რომლისა მიერ არს ყოველი სიბრძნე?
4 ვისით გითქვამს სიტყვა და ვისი სული გამოდიოდა შენგან? 4 ანუ ვისმე შეუდგე, არამეა, რომლისა მიერ არს სიმდიდრე ძლიერებისაჲ? ვისმე უთხრენ სიტყუანი, სული ეგე ვისი არს, რომელი გამოვალს შენგან?
5 აჩრდილები ძრწიან ქვეშეთში, წყლები და მისი მკვიდრნი. 5 ნუ გმირთა მაჭენონ მე ქუეშე კერძო წყალთა და მოძმეთა მისთა?
6 გაშიშვლებულია მის წინაშე სულეთი და არა აქვს საფარველი ქვესკნელს. 6 შიშუელ არს ჯოჯოხეთი წინაშე მისსა და არა არს საფარველ წარსაწყმედელისა.
7 განართხა ჩრდილოეთი სიცარიელეზე, არაფერზე დაჰკიდა დედამიწა; 7 განჰმარტეს ბღუარი არარასა ზედა და დამოჰკიდა ქუეყანაჲ არავერასა ზედა.
8 ღრუბლებში შეანივთა წყალი და ფსკერი არ ერღვევა მათ ქვეშ ღრუბელს; 8 შეაყენნის წყალნი ღრუბელთა მისთა. და ვერ განსთქდეს ღრუბელნი ქუეშე მისსა,
9 შებურა მთვარის პირისახე, თავის ნისლი შემოატა ირგვლივ; 9 რომელსა უპყრიეს პირი საყდრისაჲ და გარდაართხნის მას ზედა ღრუბელნი მისნი.
10 შემოავლო წრე წყლის ზედაპირს ნათლისა და ბნელის საზღვრამდე; 10 ბრძანებითა მოამრგუალო წინაშე პირსა წყლისასა აღსრულებამდე ნათელი ბნელსა თანა,
11 ცის სვეტები ირყევიან და ძრწიან მის მუქარაზე; 11 და სუეტნი ცათანი აღფრინდეს და განჰკრთეს შერისხვითა მისითა.
12 თავისი ძალით დააცხრო ზღვა და თავისი გამჭრიახობით მოკლა გველეშაპი; 12 ძალითა დააცხრვო ზღუაჲ და მეცნიერებითა მისითა დარეცილ არიან ღელვანი.
13 მისი სულით გაბრწყინდა ცა, განგმირა მისმა ხელმა გაქცეული გველი. 13 და კლიტეთა ცისათა ეშინის მისა, ბრძანებითა მოაკუდინა ვეშაპი იგი განდგომილი,
14 აჰა, მისი გზების კიდეები! რა ჩურჩული გვსმენია მისგან? ვინ გაიგებს მისი ძლიერების გრგვინვას? 14 აჰა, ესერა, ესე არს ნაწილი გზათა მისთაჲ და მერმე კუალად სიღრმე სიტყუათაჲ ვისმინო მას შინა და ძალი იგი ქუხილისა მისისაჲ ვინ იცის, ოდეს სადა ყოს?