პურთათვის სიუხვის მომნიჭებელი ამ ხატს ღირსმა მამამ ამბროსი ოპტინელმა უწოდა.
1890 წელს ბოლოხოვის მონასტრის იღუმენიამ, ილარიამ წმიდა მამას ყოვლადწმიდა ღმრთისმშობლის სრულიად ახლებურად დაწერილი ხატი გაუგზავნა. ქვეყნიერების დედოფალი ამ ხატზე ღრუბლებზე მჯდომარეა გამოსახული და ხელებიც კურთხევის ნიშნად აქვს განპყრობილი. ქვემოთ პურის ყანაში ყვავილებსა და ბალახებს შორის ძნები მოჩანს. ღვთისმშობლის გამოსახულება ბოლოხოვის მონასტრის ყოველთა წმიდათა ხატიდანაა გადმოღებული, ხოლო ყანა და პურის ძნები ღირსი ამბროსის ჩანაფიქრით დაიწერა.
როდესაც ხატს სახელად პურთათვის სიუხვის მომნიჭებელი უწოდა, წმიდა მამას სურდა, ეჩვენებინა, რომ დედა ღმრთისა ადამიანებს არა მარტო სულიერ ხსნას მიჰმადლებს, არამედ ქვეყნიერ ღვაწლშიც ეხმარება. ღირს მამას ძლიერ უყვარდა ეს ხატი და მის წინაშე ლოცვა უანდერძა თავის სულიერ შვილებსაც, რომლებიც შამორდინოს დედათა სავანეში ცხოვრობდნენ. აქვე გაატარა წმინდანმა ცხოვრების უკანასკნელი წლები.
ხატმა პირველი წყალობა სწორედ შამორდინოს სავანეზე გარდამოავლინა რუსეთის შიმშილობის წელს (1891 წ.) და მონასტრის ველებსა და მთელ გუბერნიას მდიდარი მოსავალი მიჰმადლა.
1892 წელს გვალვისას ხატის ასლი ვორონეჟის გუბერნიაში გაგზავნეს და როგორც კი მის წინაშე პარაკლისი აღსრულდა, წვიმა წამოვიდა, მინდვრები გაცოცხლდა და მშვენიერი მოსავალიც მოვიდა.
ხატის დღესასწაული 15/28 ოქტომბერს აღესრულება.